تعداد بازدید: 36
زن‌ها ادراک جزيي دارند و مردها ادراک کلي.
به خاطرهمين علت بالاست که اگر آقايي به تنهايي در يک مهماني شرکت کرد، وقتي به منزل برمي‌گردد، خانم دائما از کيفيت، تعداد افراد، و وقايع گذشته سوال مي‌کند.
آقا به خاطر ادراک کلي توضيح زيادي ندارد بدهد، مي‌گويد :
خوب بود، بد نبود.
... و باز خانم سوال مي‌کند.
در اين شرايط آقايي که از روانشناسي و نوع ادراک زن‌ها اطلاعي ندارد، عصباني ميشود و فکر مي‌کند، خانم مي‌خواهد استيضاحش کند و خانمي که از نوع ادراک مردها بي‌اطلاع باشد، مي‌پندارد همسرش مي‌خواهد موضوعي را از وي پنهان کند.
اگر اين دو از روانشناسي همديگر اطلاع داشته باشند، خانمها کمتر سوال مي‌کنند و آقايان سعي مي‌کنند بيشتر توضيح دهند.
البته علي‌رغم مطالب ارائه شده به خانمها توصيه مي‌کنيم قدري از بدبيني و سوء‌ظن نسبت به همسر خود بکاهند. بدبيني و بدگماني يکي از ويژگي‌هاي منفي شخصيتي است که هميشه مشکلاتي را بوجود خواهد آورد. زندگي مشترک بايد توام با اعتماد باشد، تا کانون زندگي را گرم و از بي‌انگيزگي جلوگيري نمايد.
انگيزه دادن به ديگران به شکل موثر و در جهت مطلوب امر بسيار مهمي است. در تمام دوران زندگي شما به ديگران انگيزه مي‌دهيد و ديگران به شما، و اين فرايند را ما در روابط مختلف والدين و فرزندان، معلم و دانش‌آموزان، خريدار و فروشنده، رئيس و مرئوس و از اين قبيل مشاهده مي‌کنيم .
در زندگي زناشويي بايد زمينه ايجاد انگيزه را پيدا کرد.
مردها زماني انگيزه پيدا مي‌کنند و خود را توانمند مي‌بينند که به آنها احتياج باشد. موقعي که مردي در مقابل زني احساس کند که نياز به او نيست به تدريج انگيزه و انرژي او تحليل رفته و کم تحرک ميشود.
از طرفي هر قدر مرد بداند که در زندگي زناشويي نقش داشته و به او اطمينان ميشود با قدرت و سلامت بيشتري وظايف خود را انجام مي‌دهد و آرامش بيشتري خواهد داشت.
عشق به مرد انگيزه مي‌دهد مردي که عاشق ميشود، سعي مي‌کند به بهترين وجه در خدمت سايرين باشد و با تمام وجود تلاش کرده و توانايي‌هاي خود را بکار مي‌گيرد .خودخواهي‌هاي گذشته فقط موقعي به سراغ او مي‌آيد که او احساس ضعف کرده و فکر کند که قادر به انجام کارها نيست . وقتي مرد عاشق ميشود ، به جزخود به ديگري نيز توجه دارد. ديگر تنها به خود فکر نمي‌کند.
زماني که به مرد فرصت داده ميشود تا توانمندي و لياقت خود را نشان دهد ، او تمام استعدادهاي خود را بکار مي‌برد. (جان‌گري)
زن‌ها وقتي داراي انگيزه ميشوند که مورد توجه و تحسين قرار بگيرند. اغلب مردان نمي‌دانند که براي زن ، دانستن و اطمينان از اينکه کسي به او علاقمند است و او را حمايت مي‌کند، چقدر مهم و حياتي است.
زنان از اينکه مطمئن باشند کسي هست، که نيازشان را برآورده مي‌کند، آرامش خاطر به دست مي‌آورند.
وقتي زني نگران، ناراحت، خسته و نااميد است، مهمترين چيز تسلي بخش براي او مونسي است که از احساس تنهايي او جلوگيري کرده و با او همدردي کند. همدلي، اظهار محبت و توجه کردن به زن، به او آرامش داده و موجب قدرداني و سپاسگزاري او خواهد شد.
اي که با درد و محبت زندگاني مي‌کني
روزگارت خوش که عيش جاوداني مي‌کني
ابوالحسن وزري
